Goed en gunstig onderweg

Vijf Rohloff-fietsen rond 3.000 euro
TESTCOÖRDINATIE: LARS VAN DER WANSEM, FOTO’S: ELLEN VAN DRUNEN

Wie op zoek is naar een reis- of trekkingbike met Rohloff-naaf is aan de beurt. Financieel dan, want zoals bekend is geldt: Rohloff rijden is zorgeloos rijden! Bovendien: een aantal fabrikanten slaagt erin een Rohloff-fiets aan te bieden rond de 3.000 euro. We hebben er vijf getest.
 
Voor we het over de fietsen gaan hebben, eerst even wat over die beroemde Rohloff-naaf. Veertien versnellingen in een rond doosje, in 1996 onder de naam Speedhub 500/14 voor het eerst op de markt gebracht door de Duitse ingenieur Bernhard Rohloff. De ‘14’ in de naam staat daarbij voor het aantal versnellingen, het getal ‘500’ geeft de procentuele bandbreedte aan tussen het lichtste en het zwaarste verzet waarover de naaf beschikt. De Rohloff Speedhub wordt gebouwd in Duitsland, wat goed nieuws is voor kwaliteit van het product (erg hoog), maar slecht voor de prijs (ook erg hoog). Tel daarbijop dat Rohloff naar verluidt maar zo’n tienduizend naven per jaar produceert, waardoor vraag en aanbod redelijk met elkaar in balans zijn. Oftewel: het stunten met prijzen zoals je dat bij derailleur systemen ziet, komt niet voor. Om die reden betaal je als consument altijd zo’n duizend euro voor een complete Rohloff Speedhub.

Speciaal frame

Je snapt dus, dat een fietsmerk dat een fiets-met-Rohloff aanbiedt voor zo’n drie duizend euro, minder dan tweeduizend euro over heeft voor het maken van de rest van de fiets. Klinkt als een royaal bedrag, maar bedenk dat het gebruik van een Rohloff-naaf idealiter om een speciaal frame vraagt dat de mogelijk heid biedt de ketting op spanning te brengen, hetzij met een excentrische trapas, hetzij met schuif patten. En zo’n frame is duurder om te maken dan een dertien-in-een-dozijn-frame. Boven dien stellen Rohloff-rijders hoge eisen aan de af montage en de afwerking van hun rijwiel. Terecht; waar om zou je goedkope rommel mon teren op een fiets met een versnellingsbak die gemakkelijk honderdduizend kilometer mee gaat?

“Een Rohloff-naaf gaat makkelijk 100.000 kilometer mee. De fiets eromheen moet dat dus ook volhouden.”

- Lars van der Wansem, testredacteur BIKE & trekking Magazine

ALUMINIUM of STAAL

Nog niet zo lang geleden zwoer de die-hard wereldfietser bij een stalen frame. Gedachte daarachter: (breuk)schade laat zich ook in Verweggistan door iedere smid weer aan elkaar lassen. Dat is nog steeds een reden voor veel verwegfietsers om voor staal te kiezen, alhoewel wij ons afvragen wat een houtjetouwtje smid aan moet met moderne, dunwandige stalen fietsbuizen. Verreweg de meeste moderne trekkingfietsen zijn van aluminium. Alu frames zijn, bij gelijke stijfheid, lichter dan stalen frames. En de zogenaamde geringe duurzaamheid van aluminium dan? De fotografe van deze test, Ellen van Drunen, fietste de halve wereldbol rond op een aluminium fiets. Dat zegt genoeg. Waarom dan toch voor staal kiezen? Veel fietsers vinden het slanke profiel van een stalen frame mooier. Bovendien zou zo’n stalen frame oneffenheden in het wegdek beter wegfilteren dan een alu frame van stijve oversized framebuizen. Helaas voor de liefhebbers van staal: dit is niet waar. Althans, niet in deze test. Reden: om zware tassen te kunnen torsen, zijn de stalen frames in deze test zodanig stevig geconstrueerd, dat van het beroemde comfort dat staal zou bieden weinig is te merken.

Snel Steel Randonneur

Net als de andere fietsen in deze test is de Snel Steel Randonneur een model met standaard geometrie. Maar met negen (!) verschillende frame maten is er keus genoeg. En mocht daar toch niets van je gading bij zitten; ook maatwerk is mogelijk. Net als Avaghon werkt Snel Fietsen – dat sinds kort naast Utrecht ook in Den Haag een vestiging heeft – met een custom opbouw op basis van een professionele bike-fit en een analyse van de gebruikswensen van de koper. Dat betekent, dat de afmontage van onze testfiets maar één van de vele mogelijkheden is. Dat maakt deze test wellicht wat arbitrair, maar aan de andere kant geeft de fiets zoals we deze hebben mogen berijden wel een beeld van de kwaliteit en rij eigen schappen van het kader. En van de wijze van op bouwen. En die is heel zorgvuldig, met montage pasta op álle boutjes, die allemaal op het juiste aandraaimoment gefixeerd worden. Vak werk! Over het bizarre – maar verrassend comfortabele! – Selle SMP-zadel even als over de keuze voor cantilever-remmen in plaats van de veel krachtiger Magura’s of V-brakes willen we het niet hebben, want dat zijn persoonlijke keuzes van de koper van deze fiets. Echter, de toepassing van een Exal SP19-velg in het achterwiel is gewoon minder goed. Ja, in een derail leurwiel is de Exal SP19 perfect. Echter, we hebben het hier over Rohloff-fietsen en dan is de Rigida Andra met z’n schuin geboorde spaak gaten zoals Avaghon en VSF die gebruiken, een sterkere keus. Wel prima: de spaken zijn butted. Het frame van door middel van lugs met elkaar ver bonden stalen buizen is flink stijf en vormt een goede basis om bepakt en bezakt op reis te gaan. Omdat het geen dedicated Rohloff-frame is, past Snel een kettingspanner toe. Die functioneert prima, maar is optisch minder fraai. Datzelfde geldt voor de overdaad aan loze kabel nokjes. Die zitten niet in de weg, maar mooi is anders. De relatief smalle banden en het iets hardere frame maken de Snel wat minder comfortabel dan de vergelijkbaar geconstrueerde Avaghon. De zit houding daarentegen is tamelijk ont spannen. Tenminste, als je met beide handjes bovenop het stuur zit. Onderin de beugels gaat het er sportiever aan toe. Moet ook wel, want met een 44/16-kettingwielverhouding is het met tegen wind of in de bergen wel aanpoten. En toch is en blijft de Steel Randonneur ondanks dat race stuur meer een relaxtetoerder dan een dynamische flitser. Een trouwe metgezel voor vele zorgeloze kilometers, of dat de dagelijks rit heen en weer naar het werk is of, pak ‘m beet, een rondje Noordzee.

1. Omdat het frame van de Snel niet specifiek voor Rohloff bedoeld is, moet een ketting spanner gebruikt worden. Optisch minder mooi, maar voor wie zich daar niet aan stoort eigenlijk erg praktisch. Na spannen van de ketting is name lijk niet nodig! Top: Snel gebruikt de zeer hoog waar dige KMC X1-ketting.
2. Blijft mooi, een buisverbinding met lugs. In het balhoofdbuislager is een anti-doordraaibeveiliging aangebracht. Minder fraai: het ontbreken van kabelgeleiders voor de Rohloff-kabels op de balhoofd buis. Ondanks de be schermingsrubbertjes op de kabels veroor zaak dit op de lange termijn schuur plekken op de lak.
3. Bijzonder: dankzij een deelbare constructie past de Rohloff-draaischakelaar óók op een racebocht!
4. Topkwaliteit remmen van Avid, maar de remkracht van deze luxe mechanische stoppers is wel stukken minder dan die van de hydraulische remmen op de andere fietsen.